Simbang Gabi

“Simbang gabi, simbang gabi, simbang gabi simula ng Pasko sa puso ng bawat Pilipino, siyam na gabi kaming gumigising sa tugtug ng kampanang walang tigil. . . . . ding-dong ding-dong ding-dong. . . .”

Simbang gabi. Kung di mo alam ito, siguradong di ka Pilipino o Pilipino ka na hindi lumaki dito sa bansa dahil dito sa Pilipinas ay halos katunog na ng Pasko ang salitang ito. Sa siyam na gabi na sa katunayan ay madaling araw ay nagsisimba ang mga Pilipino para sa paghahanda ng Pasko. Isa ito sa mga tradisyon ng mga Pilipino na buhay na buhay pa hanggang ngayon. Maamoy mo ang Pasko dahil dito, sa simbahan na puno ng mga Christmas lights at parol, at sa labas naman ang mga kakaning puto’t bumbung, kutsinta, bibingka at iba pa. Para mo na rin naririnig ang background music na “Malamig ang simoy ng hangin. . . .”   Oh ha, paskong pasko na nga. Di mo mapipigilang ngumiti at simutin ang amoy ng pasko.

Sabi nila pag nakumpleto mo ang siyam na simbang gabi ay mabibigyan ka raw ng isang kahilingan. Kuwento ito para sa mga bata na para gustuhin nilang magsimbang gabi. Siyempre umagang umaga eh mahirap magising yun. Magandang motivation yun para magsimba sila kahit nakapikit pa ang mata. Nung nasa elementary ako at high school ay palaging usapan ang simbang gabi at kung sino man ang nakakakumpleto nito, pasikatan kung anong oras nagigising, sinong nauuna sa simbahan, at marami pang iba. At siyempre hindi ako pumapahuli dun dahil palagi akong kumpleto, kumpleto na hindi nakakapagsimbang gabi dahil sa sobrang antukin. Ang totoo niyan ay isang beses ko pa lang ito nakumpleto at yun ay ng kolehiyo na ako.

Mga bugnutin at mahilig matulog ang mga Pinoy at mahirap magising sa oras na alas 3 o alas kwatro kaya bakit nga ba ito ang naging oras ng simbang gabi? At sa totoo eh madaling araw naman talaga ito. Ang kuwento diyan ay maibabalik pa natin noong panahon ng kastila. Nagpahayag ng kanilang hinaing noon ang mga Pilipino na karamihan ay magsasaka at mangingisda na hindi sila makasimba sa Misa de Gallo dahil maaga silang gumigising, alas 3 o alas 4 paras sa kanilang trabaho at di na magagawang makasali sa misa tuwing alas singko at sa gabi naman ay pagod na pagod na sila para makasimba sa huling misa. Kaya gumawa ng paraan ang mga pari  at naisipan nila na magkaroon ng misa de gallo bago pa sa oras na magtratrabaho ang mga magsasaka at mangingisda, at dito nabuo ang simbang gabi na hanggang ngayon ay tradisyon na natin. Dito lang ito sa Pinas, wala ito sa ibang Katolikong bansa at  kung meron man ay dahil ito sa mga Pilipino na nandoon. =)

Ang simbang gabi ay minsan din nagiging komedya. Marami kang makikitang inaantok at nakapikit na mata. Ako ay nakatulog na inaamin ko. Yung iba na nag Krismas Party at dumiritso sa simbahan ay siguradong pulang pula na ang mata at nakakatulog. Minsan may naririnig ka na humihilik. Minsan may natutumba sa antok dahil nakatayo lang. Yung iba madrama na ang pagkatumba at ang ilan ay talagang nakakatawa lang. Minsan yung iba dahil tulog na tulog ay di na namamalayan na tapos na pala ang misa. It's more fun in the Philippines ika nga.   Pero di na mahalaga iyon, ang importante ay binubuhay pa rin natin ang tradisyong Pilipino. Ang diwa ng Pasko.

PS: ang mga imahe ay nakuha ko lang sa google.