Hayop Ka!

Siyempre dahil book report ang topic natin kahapon, hindi ito kompleto kung wala ang pagsusuri. Nandito sa parteng ito kung paano naintindihan ng mambabasa ang ang libro at kung talagang nakuha niya ang mensahe o nagcopy-paste lang siya sa internet. Masaya ang parteng ito dahil dito talaga malalaman ng prof mo kung tunay kang nagbasa o gumagawa ka lang ng iyong sariling pagsusuri. Dito mo rin malalaman kung binabasa nga ng prof mo mga gawa mo o tuluyang itinatapon para ipakain sa kampon ng kadiliman.

Ang susunod na kuwento ay true story (pramis at dis is really absurd!):

Deadline na ng pagpasa ng isang reaction paper at dahil ang isa kong kaibigan ay magaling na estudyante ay nakalimutan niyang gumawa. Dapat kasi naaalala mo ito one hour before passing para may 30 mins ka pa makagawa. Sa kasamaang palad ay nakalimutan niya talaga. He was on the verge of panicking dahil kelangan talaga ang papel na iyon at ito ang magdidkta sa kinabukasan niya. At para mas masaya pa, one-page reaction paper lang yun at hindi talaga siya papanic dahil ang totoo 3 hours before ay alam na niya. Tinatamad lang talaga gumawa hanggang di niya namalayan 10 mins nalang. Ohhh what to do? INC nalang? No way jose! Nakita niya isang kaibigan namin na kaklase niya sa subject na iyon at hininga niya yung reaction paper. Pumunta sa xerox center, kopya at liquid copy pa! Kung saan manipis ang bond paper na parang see through at ang labo ng ink. Humiram ng white-out at binura ang pangalan ng hiniraman para isulat ang pangalan niya. Oh yes, encoded yung buong paper pero yung ibabaw ay ginamitan ng white-out at sinulatan lang ng ballpen, asul pa ang kulay.  Ipinasa niya ito habang kami ay tawa ng tawa. We were sure na hindi makakalusot yun at tatawagin siya ng kanyang prof. After  a week ay ibinalik na sa kanila ang kanilang ouput and ohmygoodness, flat 1 ang grade niya kahit klarong klaro na ipinaxerox lang niya ang papel na iyon. And the legend begun.

Anyway, matapos ang mahaba kung patalastas ay bumalik na tayo sa aking pagsusuri sa ating kuwentong Alamat ng Gubat. Nalaman natin na ang isang bansa ay maiihalindtulad sa isang malaking gubat. Kung sino ang mga makapangyarihang hayop ay siyang gumagala at ang mga maliliit naman ay nagtatago. Iniiwasang maging biktima at maging ulam ng mga naglalakihang mga hayop. This book really depicts the socio-political status of our country, where the ones who have power and position rule the top and the normal citizens like us are being played at palm of there hands. Sino ba ang hari ng gubat? At ano ba ang puso ng saging? Tunghayan ang aking pagsusuri na pa-deep-kuno at parang pinag-isipan.

Si Tong at ang Karagatan

Ang bida sa storya ay si Tong, isang talangka, anak ng hari ng karagatan na may sakit. Kung susuriin natin, naipapakita dito na si Tong ay katumbas sa isang lalaki na ipinanganak sa mabuting kapaligiran at masaganang buhay. Ang ama niyang hari ay sumisimbolo ng isang makapangyarihan at mayaman na tao. Si Tong ay nabuhay ng mabuti at hindi dumaan sa mga paghihirap ng buhay. Isa siya sa mga taong mapapalad na pinanganak sa “upper class”.

Si Buwaya, Bibe, at Palaka

               

Ang mga karakter na sumisimbolo sa mga may kapangyarihan sa kagubatan. Sa ating bansa ay maraming buwaya at katulad nang hayop na sinisimbolo nito ay ang kanyang ugali. Sakim at gustong maankin ang lahat. Makikita natin ito sa kuwento ang paghingi niya ng perlas kapalit nang impormasyon. Maihahalintulad ito sa mga kurakot na “public officials” na naka upo sa gobyerno. Kapangyarihan at kurapsyon, ito ang bumubuhay sa mga buwaya na gustong ankinin ang lahat.

                Ang Bibe ay sumisimbolo sa mga “social climber” nang ating kommunidad. Nag-aayos maganda, pasexy, at kaakit akit upang mahumaling sa kanila ang mayayaman at may kapangyarihan na katulad nina Palaka. Si Palaka katulad ni Buwaya ay sa mga taong nasa posisyon din. Mga opisyal ng gobyerno na nakaupo sa mga mahahalagang opisina upang maiplementa ang pagbabago sa bansa ngunit ito ay kanilang sinasamantala. Sa kuwento ay sinabi na ninakaw daw ni Palaka ang mga perlas sa karagatan na pag-aari ng ama ni Tong. Parang sinasabi dito na ang mga perlas ay ang mga nakukurakot ng ibang mga opisyal ng gobyerno sa pamamagitan ng mga gastusin sa mga proyekto na para namang hangin.

Si Leon at Daga

                Makikita sa dalawang karakter na ito na ang makapangyarihan ay hindi kelangan na naka-upo sa gobyerno. Kung akala natin ang pinakamakapangyarihang tao sa bansa ay ang Presidente, nagkakamali po tayo diyan. May mga taong hindi natin namamalayan o masyadong naririnig pero may malakas na impluwensya sa mga desisyon at kung ano ang tatahakin ng bansa. Sila ang may minsan kapit sa kommunidad at kinatatakutan ng mga tao. Halimbawa na lang dito ang mga sindikato, ang lider ng sindikato ay kinatatakutan ng lahat pati ng mga taong may posisyon sa gobyerno tulad ni Buwaya. Ang mga taong ito ay ang Leon ng kagubatan, makapangyarihan at kinikilalang hari ng lahat. Hindi na kelangan ng titulo dahil tingin palang ay alam na natin na siya ay dapat katakutan.

                Siyempre, di mawawala ang kanang kamay ng Leon at ito ay pinakita ng may-akda sa pamamagitan ni Daga. Mapapatanong tayo kung bakit daga ang ginamit na simbolismo ng may-akda. Simple lang naman, dahil ang daga ay mabaho. Ito ang makakita mong gumagawa ng mga “dirty jobs” para kay Leon. Siya rin ay taksil at tagasumbong kay Leon sa lahat ng nangyayayari sa kapaligiran. Ika nga  nangangamoy.

    

Si Ulang

                Si Ulang, ang gumagawa nang wala. Masarap ba ang walang gingawa pero binbayaran? May sahod at benipisyo? Ang mga empleyadong nakaupo lang mag-hapon sa opisina, late na dumadating. Puro lang snack at natutulog pa. Mga taong mahilig gumawa ng wala para magkapera. Inililista ang ginawang trabaho sa araw eh sa katunayan wala namang ginawa. Para makakickback at magkaroon ng sapat na pera. Mga taong gumagawa nang wala.

Ang mga Insekto

               

Sila ang sumisimbolo sa nakakaraming masa dito sa bansa, ang mga mahihirap, magsasaka, mangingisda, at iba pang nabibilang sa “lower class”. Makikita natin dito ang kanilang damdamin na dahil hindi sila pinapansin at napapabayaan ng gobyerno ay kelangan nilang maghimagsik at isigaw ang kanilang mga hinanaing. Naipakikita rin dito na sa mga ganitong pangyayari ay lumalabas ang mga oportunista tulad ni Tipaklong na interesadong matuloy ang himagsikan at reporma para mapabuti ang ang sariling estado ng buhay na sa katunayan naman ay wala naman talaga siyang gingawa sa buhay. Ito ay mariing tinutulan ni Langgam na siyang nagsusmikap para makaahon sa buhay. Isa sa magandang sinabi nya ay, “Ang laki at liit ay nasa isip lamang. Bakit kami ni Gagamaba at Bubuyog may naipundar din naman? Nasa pagsisikap lang yan ng tao.” Tama naman siya, ang isa sa mga rason kung bakit marami ang naghihirap ay nasa mentalidad na rin nating mga Pilipino na umasa sa tulong ng iba. Kung lahat tayo ay tulad ni Langgam siguro sa pagsisikap at tiyaga ay may naipupundar na rin tayo di tulad ni Tipaklong na puro lang reklamo.

Ang Mga Hayop Sa Kagubatan

                Ang Masa,  naipapakita ng bawat hayop ang karakter ng mga tao at sitwasyon ng bansa natin. Mabagal, magulo, at walang pagkakaisa.  Sinisimbolo ni pagong ang kabagalan natin sa pag-unlad at conservatismo. Ang humahadlang sa atin upang subukan ang modernong pamamaraan dahil ito ay hindi naayon sa ating mga paniniwala. Pinipigilan ang mga bagong programa na magdadala sana sa atin sa sunod na bahagi dahil ito ay hindi sang-ayon sa matagal ng paniniwala at linalabag ang utos na kanilang mga isinulat. Matagal na silang nandito at kahit noon pa man napagdesisyunan ng maihiwalay sila sa gobyerno ay patuloy pa rin nila itong pinakiki-alaman. Conservative, ikinukulong tayo sa mga dating paniniwala kaya bumabagal ang pag-unlad ng ating bayan.

                Isa rin sa ipinakitang kahawig na nangyayari sa ating bansa ay ang eleksyon na naganap laban nina Pagong, Aso, Kuneho, Tipaklong at Langgam. Pinakita kung paano nila nililigawan ang madla. Puno ng mga pangako na hindi naman kadalasan natutupad. Lahat ng gimik ginagawa upang makuha ang boto ng mga tao. Ang mga mabubuting kandidato na tulad ni Langgam ay siya ring natatalo dahil sa mga maruruming taktika ng mga kalaban. Katulad ng pagbibili ng boto katulad ng ginawa ni Kuneho at Aso para mabili ang boto ng mga Langaw.

 

Ang Plano ni Leon

                Katulad sa kagubatan, dito sa ating bansa ay may mga “predator” at ito ang makakapangyarihang nilalang na komokontrol sa ating lipunan sa anino. Ang mga mayayamang makapangyarihan na kahit ang gobyerno ay walng nagagawa at ito ang inaanino ni Leon na gustong lipunin ang mga hayop na nagtatangkang bumuo ng gobyerno at puso ng saging. Sa pamamagitan ng matinik niyang kanang kamay na si Daga, dito naipapakita ang mga ahas sa lipunan na siyang nakkikinig at kumakalap ng impormasyon par ibigay sa kanilang “boss”. Ginamit ni Leon si Tong Katulad ng paggamit ng ilan sa iba upang makamit ang kanilang hangarin.

                Sa kuwento rin ay nagpakita si Katang, kapatid ni Tong na nagtaksil sa kanya sa pamamagitan ng pagbenta sa kanya kay Leon kapalit ang tatlumpung pirasong pilak na maihahawig natin sa pagtaksil ni Hudas kay Hesus.  Dahil sa inggit at galit nito kay Tong ay pinagtaksilan niya ito. Ito ay makikita sa lipunan natin, mga kapatid at kaibigan na nagtataksilan at nag-aaway dahil sa inggit at paghahangad ng kapangyarihan.

Ang Puso ng Saging

                Ito ang sumisimbolo sa pag-asa at konsensya ngunit sa kuwento ay inaakala din ng mga hayop na ito ang mag-aahon sa kahirapan. Naipakita na sa huli ang sariling interes din ng bawat isa ang kanilang iniisip katulad sa bansa natin na kulang ng pagkakaisa at halos lahat ay sarili ang iniisip. Ang puso ng saging ang pag-asa ngunit kung gagamitin sa maling paraan ay ito rin ang ikakaguho at ikasisira ng ating lipunan.

Si Matsing at ang Panibagong Simula para kay Tong

                Kung naghahanap ka ng saging kanino ka magtatanong? Yan ang tinanong ni Matsing kay Tong. Marami sa ating Pilipino ang naliligaw, hindi alam ang patutunguhan at kadalasa ay naghahanap sa maling lugar katulad ni Tong na hinanapa ang saging sa maling lugar at sa maling tao na nagresulta ng pagkasira ng kagubatan. Marami ang mapagsamantalang nilalang katulad ni Leon at Buwaya, kaya kailangan ay marunong tayong tumingin at hindi nag papa-uto. Ito ang tinuro ni Matsing kay Tong, na tayong mga Pilipino ay hindi dapat uaasa lang sa daloy ng buhay, na tayo ay dapat kumilos at simulan ang pagbabago mismo sa ating sarili. Tayo mismo ang magsisimula nito, konting disiplina lang, kung ang mga namumuno ay iisipin nila ang kapakanan ng lahat, kung nagkakaisa lang tayo upang malupig ang Leon at Buwaya ng lipunan, kung gagamitin lang natin an puso ng saging para sa pagbabago. Makikita din natin ang pag-asa sa likod ng lahat ng ito. Katulad ng sa huling bahagi ng libro, lalabas din ang bahaghari.