Inuman Sessions

Nag-iinuman nanaman kaming magbarkada. Puno ng tawanan, kwela, at kantsyawan. Kanya kanyang hirit ng kuwento. Kanya kanyang pasikat kung kaninong kuwento ang pinakamasaya. Malalakas ang boses. Sige lang ang tagay. Minsan lang magkita ang mga tropa. Panahon ito para magsaya.

Saan kaman magpunta sa buong mundo, isang kultura ang siguradong meron ang lugar na kinaroroonan mo at yun ang inuman. Oo, kahit saan di mawawala ang beer, gin, at kahit anong klaseng alak. Kung wala kang mapuntahan ay pumunta ka lang sa mga inuman at doon mahahanap mo ang “atmosphere” na hinahahanap mo.

Sa ating mga Pinoy, parte na ng buhay natin ang inuman. Ito ang takbuhan nating kung may problema tayo, o sadyang nabubuwiset lang sa mundo. Kung may kasiyahan tulad ng birthday at ano pa. Kung nagsasama sama ang barkada. O kung wala lang talagang magawa. Kasabay ng pagbuhos ng alak ang isang gabi na puno ng katatawanan at kalokohan. Minsan ito rin ay nagdudulot ng iyakan. Kulturang Pinoy na talaga ang inuman, isang paraan ng pagsasamahan at pagkakaroon ng bagong mga kaibigan. Kung mayroon mang nagsasabing ipagbawal ang pag-inum ng alak, sigurado maraming papatay sayo.

Kahit temporary lang, ang inuman ay nagpapalimot sa mga problema at panahon para makapagsaya ka. Minsan kailangan mo rin ito kasama ang mga kaibigan mo. Umiinom tayo para sa kasiyahan. Para sa lungkot. Para sa nabigong puso. Dahil nag-away ng kasintahan, misis, o kahit ano pa ang tawag mo sa partner mo. Dahil sinagot ka na ng liniligawan mo. Para sa kaibigan nating pumasa sa exam. Para sa pagbagsak sa exam. Dahil pare-pareho kayong bumagsak ng tropa mo at ungas kayo. Dahil may ipapasa pa kayong paper o thesis bukas at wala ka pang idea. Dahil may exam bukas, enhancer. Para sa interview mo sa trabaho. Dahil natanggap ka sa trabaho. Dahil natanggal ka din kinbukasan, nalate ka sa kalasingan.  Para sa barkada. Para sa tropa. Para sa pinagsamahan. Kung sasabihin nilang walang maganda na naidudulot ang pag-inum. Bakit di mo alalahanin ang mga nangyari sa panahon na uminom ka. Ang saya di ba, mga alaalang mapapangiti ka sa mga panahon na malungkot ka.

Alas 3 na pala ng umaga. Eto at seryoso na ang usapan. Tulog na si Dani. Yung isang iihi lang isang oras ng hindi bumabalik. Nasa akin na ang tagay at parang susuka na yata ako. Mabuhay ang inuman. Tagay Pare!