Lahat tayo sa kabutihan o sa kasamaang
palad ay pinagawa na ng book report noong nasa kolehiyo pa tayo. Para sa iba na
mahilig magbasa na tulad ko (oo, seryoso. Pramis) ay madali lang ang gawain at
para naman sa hindi at tamad gawin ito ay madali pa rin dahil mayroon ng
internet. Malas mo lang kung ang ikinopy-paste mo ay may katulad sa klase,
sigurado may masarap na limang piso kang matatanggap galing sa napakabait mong
professor. Sa mga hindi nakagawa at late na para pumasa aypacreative ng dahilan
ang bawat isa na ewan mo ba kung saan nila nakuha ang ganyang palusot. Minsan
tumatalab naman, minsan ituturo ka ng prof mo patungong impyerno.
Ang mga sikat na palusot:
- Maam, ngbrown-out sa amin!
- Sir, di ko alam pero biglang naging corrupted ang file, wala pa akong back-up! *hikbi* (Dapat magaling kang magdrama kung gagamitin mo ito.)
- Namatayan po kami Maam, nahirapan akong magconcentrate *hikbi*. (Sure fire ito, lalo na kung totoo, mahirap naman di ba kung namatayan ka.)
- Sir, namatay po... uhhhh... ung....uhhh... ung... nanay ko! Huhuhuhuhu. (Sige bigla mong patayin ang nanay mo.)
- Maam, masakit po ang ulo ko kahapon, di ko po natapos. ( Galingan mo pag-arte, diyan nakasalalay kinabukasan mo ulol.)
- Sir, I just realized, I don’t know how to read, I’m illiterate!!! ( Hehehehehe, swabe di ba? Wag na wag mo itong sususbukan.)
- Ahhhh, natusok po ng pisbol stick mata ko!! ( yeah, if you have the guts!)
- Sir, pasensya na ho, nahold-up po yung jeep na sinasakyan ko, natangay yung bag ko, nandoon yung book report ko sir, seryoso po. (True story, ingatan ang yung book report, yung pera mapapalitan, yung mga paper requirements, nakaka-iyak isispin.)
- Ohhh!!! Sir wat a coincidence! Nahold-up din ung sinasakyan kong dyip eh.. hehehehehehe. (Siya yung sunod sa pila nung nakawan ng paper.)
- Ung sunod kay number 9 sa pila. =D Sa sarili: Waw, kaya pala nakabili ako ng book report sa labas, bente lang.
Buod:
Ang kwentong ito
ay tungkol sa mga paglalakbay ni Tong, isang talanka, (ano kamo yung talangka?
Para itong alimango na masarap din kainin) na naatasang hanapin ang puso nang
saging sa kagubatan dahil ito lang ang makakapagpagaling sa kanyang amang hari.
Sa kanyang paglalakbay ay nakasalubong niya ang iba’t ibang hayop sa gubat na
may kanya kanyang pananaw at ugali.
Una niyang
nasalubong si Buwaya na kapalit ng impormasyon na maibibigay niya tunkol sa
puso nang saging ay humingi ng perlas. May sidekick pala ang buwaya isang maya,
at ng hinihingi na ni Tong ang impormasyong kanyang hinahanap ay bigla siyang
pinagtangkaang kainin ni Buwaya. Sunod
niyang nakilala ay si Bibe na kumakapit kay Palaka dahil marami itong perlas at
sinasabing hari nang kagubatan. Ngunit biglang sumipot si Leon at ang kanang
kamay na si daga, at sa utos nito ay biglang kinain sina Bibe at Palak ni
Buwaya. Kakainin na sana ni Buwaya si Tong kundi siya pinigilan ni Leon. Mabait
naman pala si Leon at tinulungan pa niya si Tong, sinabihan niyang hanapin si
Aso dahil ito ang marunong kung nasaan ang puso nang saging. Naabutan din niya
ang mga insekto na nagtatangkang maghimagsikan laban sa mga hayop sa gubat. Sa
dalampasigan ay si ulang na walang ginagawa.
Nahanap din niya
si Pagong na siyang nagturo kung nasaan si Aso. Sinabi ni Aso na ang puso ng
saging ay pinag-aagawan nang lahat ng hayop sa gubat ngunit di ito makukuha
dahil guguho ang gubat pag mahiwalay ang bunga sa puno. Pero kung gagamitin ito
sa paggamot ay maari itong makuha at may kasama pa itong kahilingan.
Nakipagkasundo si Aso na kapalit ng paggamot ng ama ni Tong ay sa kanya
mapupunta ang kahilingan. Ayos na sana ang lahat ngunit biglang nagprotesta si
Kuneho, ang makakapitas lang daw ay ang karapat dapat at siya iyon. Sumali na
rin ang ibang hayop at napagkasunduang magka-eleksyon kung sino ang tunay na
hari. Sa gitna nang botohan ay napansin
nila na nasundan pala sila ni Leon. Nakapagsunduan nila na pitasin na lang ang
puso nang saging at hilingin ang kaligtasan ng lahat nang hayop sa gubat.
Ngunit kahit sa pagpitas na nito ay hindi sila magkasundo kung sino dapat
pipitas at sa huli ay dumating na si Leon kasama ang kapatid ni Tong na si
Katang na siya palang nagtaksil sa kanya kapalit ang tatlumpong pirasong pilak.
Nakuha pala ni Aso ang puso ng saging ngunit sa halip na hilingin ang
kaligtasan ng lahat ay kanyang sariling interes ang inuna. Dahil dun, lahat
nang hayop ay napasakamay ni Leon, daga, at buwaya. Si Tong lang ang nakaligtas
sa nangyaring masaker. Di nagtagal ay nagkita sila ni Matsing na nagsabing nasa
kanya ang Puso nang saging. Sa proseso ng pagbigay ni Matsing kay Tong ng puso
ng saging ay ipinaliwanag niya lahat ng nangyari at itinanong kay Tong kung kontento
ba siya sa kalagayan nang gubat ngayon. Biglang nagkaroon ng panibagong mithiin
si Tong, ito ay ibahin ang pamamalakad sa gubat. Magkarooon ng pagbabago para
sa ikakaunlad ng lahat. Ibinigay ni
Matsing ang puso ng saging at kaagad itong kinagat ni Tong, lumiwanag ang
paligid at nabuhay nang maligaya ang lahat sa gubat.
Ang Pilipinas ay isang malaking gubat. #mangoquotes |
Ganda ng kuwento, puno ng
simbolismo. Ang kwentong Alamat ng Gubat ay isang librong pambata na para sa
matatanda. Sa unang tingin ay para lang itong isang kwento na nagbibigay ng “moral
lesson” sa mga bata ngunit ito ay higit pa dyan. Ito ay nagpapakita sa
kalagayan nang kommunidad at politika ng ating bansa. Ang kwento ay puno nang
simbolismo at gustong iparating ng may-akda ang kalagayan at kung ano ang
nangyayari sa ating bansa ngayon. Ang Pilipinas ay isang malaking gubat.
Malaking gubat na kung saan ang mga naglalakihang hayop ang siyang may
kapangyarihan. Sila ang kumukontrol sa halos lahat ng pangyayari sa kagubatan.
Naiisip kung i-post ito dahil sa kanyang
mensahe na ipinararating, na tayo ang mga hayop sa gubat, di magka-isa, watak
watak, at pansariling kapakanan ang iniisip. Kailan pa ba natin makikita ang
malaking larawan at hindi lang pansariling kapakanan ang ating ipinipinta?
matapat #mangoquotes |
PS:
Ang ilang imahe na nagpapakita ng alamat ng gubat ay nakuha ko lang sa google.
Si
Bob Ong ang may-akda ng kuwentong ito, isang magaling na manunulat na
gumigising sa aking mga pananaw bilang Pilipino.
such a wonderful idea
ReplyDeletesalamat po sa mga idea nyo marami po akong natutunan. nakatulong po tlga sya sa reflection paper ko. Thank you po
ReplyDeleteThank you po may ass na ko sa Filipino
ReplyDelete❣️