Jose Rizal. Noong araw ni Rizal ko sana ipopost
kung ano man ang tawag dito kaya lang palaging may lakad ang iyong lingkod na
feeling author kaya hindi ko matapos tapos. Siyempre krismas season daw, tipon
tipon sa mga barkada at mga kaibigan kaya isang sentence lang ang nagawa ko at
ngayon buburahin ko pa. Pero tungkol pa
rin ito kay Rizal. Oo kay Rizal na mahal nating tunay.
Aware na tayo sa buhay ni Rizal,
pinakilala na siya simula pa elementarya. Sa college di ka makakagraduate pag
di ka kumuha ng Rizal 101. Ganyan karelevant si Rizal sa buhay natin. Kung may
isa mang tao na kilala ng lahat ng Pinoy ay si Rizal na iyon. Kung alam niyo
lang, tanging sa Pilipinas lang may pambansang bayani na hindi mandirigma o
nanguna sa himagsikan. Si Rizal ang pambansang bayani na lumaban gamit ang
pagsulat ng mga libro. Yung Noli Me at El Fili. Kung di mo to alam, di ka
Pilipino.
Alam mo ba yung Noli me?
Ahhh oo siyempre naman. Yung reporter.
Yung sa magandang gabi bayan dati? Yung naging vice president.
Minsan masarap manapak ng
nagpapakabanyaga. Dito sa Pilipinas ay isang superhuman si Rizal. Paniniwala ng
lahat na siya ang pinakamagaling na Pinoy na nabuhay. Siya ay isang diyos. Near
to perfection kumbaga. Sinasamba pa nga ng iba. Nakakalimutan na ng mga tao na
isa din siyang tao. Na may nagawa ring pagkakamali dati, hindi perpekto. Ngunit
kahit ano man yun, di maipagkakaila na malaki ang kontribusyon niya sa pagiging
malaya ng ating bansa. Gamit ang pansulat at papel ay nagawa niyang ipahayag
ang ninais nating kasarinlan. At dahil din dito ay siya rin niyang ikinamatay.
Kung ano man yang reservations niyo at
pagdududa kay Rizal, isainyo muna yan. Alam kong huling huli na ako ng isang
buwan para sabihin ito pero mabuhay ka Rizal. Relevant ka pa rin sa buhay
namin. Dahil kung walang piso, hindi mabubuo ang isang nasyon.
Juan dela Cruz
May-akda
No comments:
Post a Comment